Okulda son senenin ortasına yaklaşırken idealler ve yansımalar şeklinde iki dünya arasında gidip gelmenin ağırlığını taşıyorum. Bir yandan üniversitede kalıp akademisyen olmak diğer yandan paranın sesine kulak verip özel sektör duy sesimi deyü söylenmek. Artıları eksileri herkesçe malum olasa da, bunları kefeleme durumunda kararsız kaldım. Gerçekten kafamda başarabileceğime inandığım şeyin peşinden her şeyi göze alarak koşmalı mıyım? Yoksa daha yüksek bir hayat standartı için ideallerden vaz mı geçmeliyim? Hayatımın geriye kalan bilmem kaç on yılını etkileyecek bir karar verme arifesinde sadece aklıma güvenemiyorum... Bir el atan olursa sevineceğim...
Tanıyan ya da tanımayan misafirlere sormak istiyorum; acaba sizin bu konuda düşünceleriniz nedir?
Dediğim gibi adım adım küçük hedefler. Hayatının kolaylaştığını göreceksin. Mezun olduğunda ne hissedeceğini, ne isteyeceğini nerden bilebilirsin.Türkiyedeki eğitim sistemiyle büyüyen gençler, ne yapmak istediğini bilecek lükse sahip olamıyorlar malesef.
YanıtlaSilAyrıca hedefler farklı olsada kalbinin sesini dinlemekle , sürüye uyup sevmeyeceğin işler peşinde koşma ikilemine düşen bir tek sen değilsin.
Dediğim odur ki; yalnız değilsin.Kendini fazla hırpalama, hayata atıldığımızda(!) yeteri kadar hırpalanacağız
Birinin ciddiye alması güzel oldu... Sabaha kadar Davidoff içerkene dert paylaşmak candır... Evet senin de benzer hatta bir miktar daha vahim bir durumda olduğun gözümden kaçmamakta. Sona yaklaşmış bir öğrenci olarak ne hissettiğini ben 4 sene önce hissettim ama sen ne olmak istiyorsun da zorla bu işi yaptırmak istiyorlar bilemedim. Bilgisayar işi başka bir şeydir, zoraki olursa hayatı zindan eder insana... Benim kodlarla aram yoktu mesela tez zamanda istifamı verdim...
YanıtlaSil